Een meer dan prachtige zonsopgang heeft mij de hele, voorzichtige, weg naar onze knotlocatie omringd. Ja omringd. Het was prachtig oranje, maar gevaarlijk glad. Gelijk de zonsopgang, code oranje.
De helft van onze knotploeg was ondanks de kou voor 9 uur al aanwezig. Gelijk aan het werk, want door stilstaan voelde je de kou zo je lichaam in trekken.
Ondanks de kou en een dapper doorstaan van kwalijke hoogtevrees heeft Wim Pak zijn wilgenkunstwerk in de knotwilg bevestigd.
Onder een strak blauwe hemel konden we de groeistoel zich voor het eerst zien nestelen op zijn nieuwe plek.
Leen heeft voor de foto’s gezorgd en Liesbeth kwam ons heerlijke Snert brengen. Het blijven de Knotvogels: bij weer en wind, in goede en slechte tijden, met zomersoep of snottebellensoep (winter). Maar altijd gezellig!!
De stoel is in een knotwilg aan de Noord Kavelsedijk te zien. Tussen nummer 4 en 6, maar wel aan de overkant van de straat.
De groeistoel
Geschreven door Wim Pak:
Een stoel in een knotwilg? Knotwilgen zijn heel lang gebruikt voor het makkelijk te oogsten hout. Dat hout kon gebruikt worden als geriefhout, bijvoorbeeld om gereedschappen te maken voor de boerderij, om te vlechten, om als brandhout te dienen.
Nu wordt het hout ook nog steeds gebruikt. Het hout dat geknot wordt door het Hoekschewaardsche Landschap wordt op verschillende manieren gebruikt: een deel gaat naar diergaarde Blijdorp, dit wordt voer voor de planteneters: giraffen, olifanten, neushoorns, etc.. Een deel van het hout gaat naar een bedrijf dat zinkmatten maakt voor waterwerken. Een ander deel wordt gebruikt als stookhout.
En dan zijn er nog mensen die meubeltjes maken van takken en stammen die daar geschikt voor zijn. Eén van die stoelen hangt nu in een wilg ergens in de Hoeksche Waard.
