Later dan gepland zijn de werkzaamheden ingezet en leek zelfs even geenhaalbare kaart te zijn. Dankzij een prachtige metalen spurt van John en Jeroen
was het frame binnen 2 dagen een leesbaar feit.
Met een waggelaanhanger waar de toch wel erg grote W in werd vervoerd en als sluitstuk de cijfers 50, lag het talud van de Molendijk klaar voor heel wat voeten in de aarde. Nieuwe vlechttechniek toepassen die later niet echt heel moeilijk bleek. Het moeilijkste was om de letters en cijfers op een passende manier te vullen met wilgentakken. En als je je wilgentak bijna achter het frame kon buigen, volgde de droge knak van een afscheidnemende tak. Nieuwe uitzoeken, buigen, buigen en insteken. Mooi en passend bijknippen en weer een centimeter verder.
Fantastisch en onverwachte hulp gekregen, maar iedere dag een stukje verder.Eindelijk, op zaterdagochtend is het Cees en Martin gelukt de laatste 0 te dichten. Dus, laat de burgemeester maar komen en zet de champagne maar klaar!! Verslag van de opening: klik hier
